Trójfluorek fosforu (PF3)
Dlaczego się wahasz? Zapytaj nas teraz!
Skontaktuj się z namiSpecyfikacje
| Czystość, % | 99,5 |
Informacje techniczne
| Stan cylindra w temp. 21,1°C | Gaz |
| Granice palności w powietrzu | Niepalny |
| Temperatura samozapłonu (°C) | - |
| Masa cząsteczkowa (g/mol) | 87.969 |
| Gęstość właściwa (powietrze = 1) | 3,038 |
| Temperatura krytyczna ( °C ) | -2,05 |
| Krytyczne ciśnienie (psig) | 612,73 |
Opis
Trifluorek fosforu (wzór PF3) jest bezbarwnym i bezwonnym gazem. Jest wysoce toksyczny i powoli reaguje z wodą. Jego głównym zastosowaniem jest ligand w kompleksach metali. Jako ligand działa podobnie do tlenku węgla w karbonylkach metali, a jego toksyczność wynika z wiązania się z żelazem w hemoglobinie krwi w sposób podobny do tlenku węgla. Trifluorek fosforu hydrolizuje zwłaszcza przy wysokim pH, ale jest mniej wrażliwy na hydrolizę niż trichlorek fosforu. Nie atakuje szkła, z wyjątkiem wysokich temperatur, a do jego wysuszenia można użyć bezwodnego wodorotlenku potasu z niewielką stratą. W przypadku gorących metali tworzą się fosforki i fluorki. W przypadku zasad Lewisa, takich jak amoniak, powstają produkty addycji (addukty), a PF3 jest utleniany przez czynniki utleniające, takie jak brom lub nadmanganian potasu. Jako ligand metali przejściowych PF3 jest silnym akceptorem π. Tworzy różnorodne kompleksy metali z metalami na niskich stopniach utlenienia. PF3 tworzy kilka kompleksów, w których odpowiadające im pochodne CO (patrz karbonylek metalu) są niestabilne lub nie występują.
opis2
