مونوکسید کربن (CO)

مونوکسید کربن گازی بی رنگ، شعله ور و بی بو است. مونوکسید کربن (فرمول شیمیایی CO) گازی سمی و قابل اشتعال است که بی رنگ، بی بو، بی مزه و چگالی کمی کمتر از هوا است. مونوکسید کربن از یک اتم کربن و یک اتم اکسیژن تشکیل شده است که توسط یک پیوند سه گانه به هم متصل شده اند. این ساده ترین اکسید کربن است. در کمپلکس های هماهنگی، لیگاند مونوکسید کربن کربونیل نامیده می شود. این یک عنصر کلیدی در بسیاری از فرآیندهای شیمی صنعتی است.

رایج ترین منبع مونوکسید کربن احتراق جزئی ترکیبات حاوی کربن است. منابع زیست محیطی و بیولوژیکی متعددی مونوکسید کربن تولید می کنند. در صنعت، مونوکسید کربن در تولید بسیاری از ترکیبات، از جمله داروها، عطرها، و سوخت‌ها مهم است. پس از انتشار در جو، مونوکسید کربن بر چندین فرآیند تأثیر می‌گذارد که به تغییرات آب و هوایی کمک می‌کنند.

مونوکسید کربن نقش‌های بیولوژیکی مهمی در قلمروهای فیلوژنتیک دارد. توسط بسیاری از موجودات زنده از جمله انسان تولید می شود. در فیزیولوژی پستانداران، مونوکسید کربن یک نمونه کلاسیک از هورمزیس است که در آن غلظت های پایین به عنوان یک انتقال دهنده عصبی درون زا (گازوترانسمیتر) عمل می کند و غلظت های بالا سمی است که منجر به مسمومیت با مونوکسید کربن می شود. هم با آنیون سیانید CN- و هم نیتروژن مولکولی N2 ایزوالکترونیک است.

برنامه های کاربردی